De CINEmaki geeft Anchorman (reg. Adam McKay) de ‘thumbs up’, maar bij filmquizmaster Bart van Oort kan er nauwelijks een lachje vanaf. Over filmsmaak valt te twisten! ‘De ene keer doen ze te veel slechte grappen achter elkaar, op andere momenten weten ze het niet uit te bouwen. En dat stelt me dan teleur.’
:::|:::|:::|:::|Anchorman: The Legend of Ron Burgundy|:::|:::|:::|:::
Het is leuk om een filmquiz te winnen, maar het is nog leuker om een leuke filmquiz te winnen. Twee van de fijnste filmquizzen die ik tot nu toe heb gespeeld kwamen van de hand van de vaste maker/presentator van filmquizzen in de Nijmeegse uitgaansgelegenheid Ndrgrnd, Bart van Oort, en een andere leek op zijn minst door hem geïnspireerd. Van Oorts vragen zijn divers, hij gebruikt lekker veel fragmenten en zijn presentatiestijl is lekker droogjes en sympathiek. En dat komt niet alleen van pas bij zijn filmquizzen. Hij maakt namelijk geregeld quizzen naar een bepaald thema. Behalve film noemt hij ook vooral muziek en biologie. In het dagelijks leven is hij echter milieuadviseur bij duurzaamheidbedrijf Tauw.
Zodra ik hem vraag voor een interview is een keuze zo gemaakt. Anchorman: The Legend of Ron Burgundy, zo luidt de suggestie, en de kans om voor het eerst een comedy in deze rubriek te behandelen staat me zeer aan. Die gaan we doen!
Wanneer heb je ‘m voor het eerst gezien en wanneer?
“Thuis in bed.”
Wanneer was dat?
“Ik denk pas anderhalf jaar terug. Ik had ‘m van een vriend geleend.”
(Met voorkennis:) Wanneer heb je ‘m voor het eerst afgekeken?
“Ha ha ha. Dat is van de week. Want ja, de eerste keer dat ik ‘m keek, was ik ‘m na 20 minuten of zo helemaal beu. Hoe heet ze ook alweer, Christina Applegate? Die was toen 10 minuten in de film, toen was ik het al helemaal beu. Niet door haar. Ik merk wel; ze trekt de film wel een beetje recht. Maar ik vind dit té veel slechte grappen, van laag niveau of zo.”
Hoezo?
“Gewoon, er zijn heel veel absurde situaties die zich voordoen, die een beetje onwerkelijk zijn. Ook zijn er heel veel van die woordgrappen die de hele tijd voorbij komen, en films die op de hak worden genomen. Het is heel erg hap-snap.
“Wat ik heb begrepen in ieder geval: het is een waar gebeurd verhaal over die vrouw in de jaren zeventig. Er was wel een anchorwoman die haar doorbraak zo heeft gemaakt.”
Will Ferrell zou het idee hebben gekregen na het zien van een documentaire over Jessica Savitch, en alle seksisme waar ze als nieuwslezeres mee te maken kreeg in de jaren zeventig.
“Voor de rest vind ik er eigenlijk geen reet aan. Terwijl dat eigenlijk ook weer heel flauw is, maar ik weet niet wát het is. Het spreekt me gewoon niet aan. Ik heb ‘m vandaag nog een keer gekeken.” Lees verder
de CINEmaki 