Pasen komt eraan! Je weet wel, dat gedoe met kuikens en de herrijzenis van de Here Jezus. De zoon van van de christelijke godheid is een populair subject in de wereld van film, dus waar gaan we niet eens op zoek naar de perfecte film-Jezus? Bestaat er wel zoiets eigenlijk? De onofficiële afsluiter is “niet de Messias, maar een heel erg stout jongetje.”
:::|:::|:::|:::|:::|Monty Python’s Life of Brian|:::|:::|:::|:::|:::
Algemeen
Na het fiasco van eerder op de dag, waar de beelden van de Christus tekortschoten, verruimen we het criterium van ‘Jezus’ naar ‘Messias’. En nee, dat is niet hetzelfde. Life of Brian ontstond als een zijdelingse grap van Eric Idle tijdens de publicatietournee voor Monty Python and the Holy Grail. Idle kreeg de vraag wat de Pythons hierna aan projecten op stapel hadden staan, en antwoordde: “Jesus Christ’s Lust For Glory“. Het idee beklijfde, maar de inslag werd al gauw anders. John Cleese liet tijdens een later interview weten dat het eerste idee tijdens het schrijven was dat de film de ‘dertiende apostel’ Brian zou volgen, die steeds pas kwam opdagen als het wonder al was geschied, en dat soort flauwigheid. Maar opeens viel het kwartje: waarom niet een parallelle, onwillige Messias? Om verwarring te voorkomen werd de ‘echte Jezus’ ook in de film verwerkt, een saillant detail dat Malcolm Muggeridge en bisschop Mervyn Stockwood niet hadden meegekregen doordat ze 15 minuten te laat de bioscoopzaal inwaggelden toen ze de film gingen kijken om er daarna lustig over te debatteren met twee Pythons op nationale tv. Shit happens. Lees verder